Ανάλυση των αξιολογήσεων

Αυτή η ανάλυση εξετάζει τις αξιολογήσεις που γίνονται στα παραδείγματα, όπως επίσης και αυτές που πραγματοποιούνται κατά την φάση της ατομική αξιολόγηση της εργασίας. Επιλέγονται οι καλύτερες αξιολογήσεις που έχουν γίνει από καθηγητές και μαθητές. Οι "καλές" αξιολογήσεις χρησιμοποιούνται για το υπολογισμό του τελικού βαθμού.

Η ανάλυση πραγματοποιείται ακόμη καλύτερα όταν υπάρχουν αξιολογήσεις από τους καθηγητές. Επίσης, οι αξιολογήσεις αυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως σημείο αναφοράς μετρήσεων για τις αξιολογήσεις των μαθητών. Ο καθηγητής δεν χρειάζεται να αξιολογήσει κάθε παράδειγμα και κάθε αίτηση ώστε η ανάλυση να έχει νόημα. Σε γενικές γραμμές, καλό είναι να υπάρχουν περισσότερες αξιολογήσεις από τους καθηγητές σε σχέση με το μέσο όρο των αξιολογήσεων που γίνονται από κάθε μαθητή. Με λίγα λόγια, όσες περισσότερες αξιολογήσεις γίνονται από το καθηγητή τόσο το καλύτερο.

Η Ανάλυση πραγματοποιείται αρκετές φορές αλλάζοντας κάθε φορά μια ή περισσότερες επιλογές. Η Ανάλυση ελέγχεται από τις τρεις επιλογές που βρίσκονται στην κορυφή της σελίδας.

1. Ο Φόρτος των Αξιολογήσεων των Καθηγητών καθορίζει το βάρος της διαδικασίας ανάλυσης λαθών συγκριτικά για τις αξιολογήσεις καθηγητών προς μαθητών. Εάν ο καθηγητής θέλει να καθορίσει την στρατηγική βαθμολόγησης που θα ακολουθούσουν οι μαθητές κατά την βαθμολόγηση των ασκήσεων, τότε ο καθηγητής ορίζεται ως ο απομιμητής με το μικρότερο μέσο όρο στο "Πίνακα Λαθών". Εάν ο καθηγητής δεν είναι ο πρώτος στη λίστα, ο φόρτος εργασίας αυξάνεται έως ότου ο καθηγητής να έχει το μικρότερο μέσο όρο λάθους. Είναι εμφανές ότι οι αξιολογήσεις του καθηγητή είναι οι επικρατούσες και ότι οι μαθητές που βαθμολογούν σαν το καθηγητή βρίσκονται στην κορυφή τις λίστας στο Πινάκα Λαθών. Οι μαθητές που βρίσκονται στο τέλος του πίνακα βαθμολογούν με τρόπο που δεν ταιριάζει με αυτό του καθηγητή. Όσο περισσότερες αξιολογήσεις γίνουν από τον καθηγητή τόσο πιο πιθανή είναι η αποφυγή χρήσης της επιλογής αυτής (με στόχο την τοποθέτηση του καθηγητή στην κορυφή της λίστας). Η επιλογή δεν εφαρμόζει μια συνιστώσα βάρους στις αξιολογήσεις του καθηγητή κατά τον υπολογισμό της τελικής βαθμολογίας. Σε αυτόν τον υπολογισμό οι αξιολογήσεις του μαθητή έχουν το ίδιο βάρος με του καθηγητή. Για παράδειγμα, εάν η καταχώρηση ενός μαθητή έχει βάρος 41% από τον καθηγητή και 45% και 55% από τους ατομικούς βαθμολογητές, η τελική βαθμολογία θα είναι ίση με (41% + 45% + 55%) / 3, δηλαδή 47%.
2. Το Βάρος για την Βαθμολόγηση των Αξιολογήσεων χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό της Τελικής Βαθμολογίας. Μια απλή φόρμουλα χρησιμοποιείται για να υπολογίσει την "Βαθμολογική Απόδοση" του μαθητή; ο αριθμός των "καλών" αξιολογήσεων που ο μαθητής έχει κάνει σε σχέση με το μέγιστο αριθμό των αξιολογήσεων που είναι προσβάσιμες σε αυτούς. Εάν για παράδειγμα, η εργασία ζητά από τους μαθητές να κάνουν 3 αξιολογήσεις από την καταχώρηση και 5 ατομικές αξιολογήσεις και ο μαθητής κάνει 7 αξιολογήσεις και 1 από αυτές απορριφτεί από την ανάλυση , τότε η βαθμολογική απόδοση τους είναι (7 - 1)/8, δηλαδή 75%. Ο τελικός βαθμός της εργασίας είναι συνδυασμός της βαθμολογικής απόδοσης και του βαθμού που δίνεται για την καταχώρηση τους (η καλύτερη βαθμολογία αν έχουν γίνει παραπάνω από μια καταχωρήσεις). Ο βαθμός της καταχώρησης έχει βάρος 1. Εάν η επιλογή που γίνει είναι π.χ. 0,5 σημαίνει ότι οι 2 βαθμοί προστίθενται μαζί με ποσοστό 0.5:1 η 33% από την βαθμολογική απόδοση και 66% του βαθμού της καταχώρησης.
3. Το Ποσοστό των Αξιολογήσεων που απορρίπτονται καθορίζει τον αριθμό των αξιολογήσεων οι όποιες αποκλείονται από την τελική βαθμολογία. Αυτό το νούμερο μπορεί να ρυθμιστεί με 2 τρόπους.
   • Δοσμένου το τρόπου υπολογισμού της Βαθμολογικής Απόδοσης, κάθε μαθητής είναι εφικτό, εφόσον αξιολογήσει όλη την δουλεία που του ανατεθεί, να πετύχει πλήρη βαθμολογία εάν δεν απορριφτούν αξιολογήσεις. Εάν ο καθηγητής επιθυμεί να έχει ένα πιο λογικό μέσο όρο, η ρύθμιση της επιλογής πάνω από 30%, θα έχει σαν αποτέλεσμα το μέσο όρο Βαθμολογικής Απόδοσης γύρω στο 70%.
   • Διαφορετικά ο αριθμός των αξιολογήσεων που θα απορριφτούν μπορεί να ρυθμιστεί ώστε το αποτέλεσμα του υπόλοιπου των καλών αξιολογήσεων στο Μέσο Όρο Λαθών να περιοριστεί σε μια λογική τιμή. Αυτά τα ποσοστά δίνονται στην τέταρτη στήλη του Πίνακα Λαθών. Για παράδειγμα, μπορεί να κριθεί απαραίτητο ότι όλες οι αξιολογήσεις των μαθητών πρέπει να έχουν εύρος 20%. Η ανάλυση επαναλαμβάνεται αρκετές φορές ρυθμίζοντας τον αριθμό των αξιολογήσεων που απορρίπτονται μέχρι οι αριθμοί σε αυτή τη στήλη να βρίσκονται μέσα σε ένα συγκεκριμένο όριο.

Εμπρόθετα στον Πινάκα Λαθών, η ανάλυση παρουσιάζει μια λίστα με βαθμούς όλων των αξιολογήσεων και την τελική βαθμολογία που έχει δοθεί στους φοιτητές. Ο πινάκας πρέπει να διερευνηθεί εάν τα αποτελέσματα είναι λογικά. Ειδικά εάν πολλές αξιολογήσεις απορριφτούν τότε μερικές καταχωρήσεις μπορεί να μείνουν αξιολογητές και ο τελικός βαθμός του μαθητή θα είναι πολύ μικρός. Εάν υπάρχουν μια η περισσότερες αναξιολόγιτες καταχωρήσεις και ο καθηγητής δεν θέλει να μειώσει τον αριθμό των απορριφθέντων αξιολογήσεων τότε οι καταχωρήσεις αυτές πρέπει να αξιολογηθούν και η ανάλυση να επαναληφτεί. Είναι σημαντικό όλες οι καταχωρήσεις να αξιολογούνται τουλάχιστον μια φορά στο τελικό στάδιο της ανάλυσης, δηλ όταν υπολογίζονται οι τελικοί βαθμοί.

Υπάρχει μια ισορροπία μεταξύ του αριθμού των απορριπτέων αξιολογήσεων και της συνολική τελική βαθμολογία. Όσο μεγαλύτερος είναι αριθμός των αξιολογήσεων που έχουν απορριφτεί, τόσο το μικρότερη η τελική βαθμολογία είναι πιθανό να είναι. Εάν οι χαμηλές αξιολογήσεις δεν απορριφτούν τότε οι μαθητές μπορεί να παραπονεθούν για την ποιότητα των αξιολογήσεων που καθορίζουν την βαθμολογία της εργασίας τους. Υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχουν αρκετές αξιολογήσεις από τον καθηγητή για να επιδράσει στην ανάλυση χωρίς μεγάλη πίεση, τότε θα είναι λογικό απορριφτεί 15% με 30% των αξιολογήσεων.

Η ανάλυση παίρνει αρκετό χρόνο καθώς είναι μια επαναληπτική διαδικασία.